تاریخچه نیاز به نشت یاب های گاز :
اولین روش های تشخیص گاز توسط معدنچیان ذغال سنگ در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در طول انقلاب صنعتی مورد استفاده قرار گرفت. در ابتدا ، آنها فردی را برای پوشیدن پتوی خیس و حمل یک فتیله با انتهای روشن شده در آتش سوزی ، انتخاب میکردند. آنها فتیله روشن را در امتداد دیواره های معدن جابجا می کردند و اگر اثر بنزین و متان وجود داشت ، فتیله آتش می گرفت. پتوی مرطوب بیشتر اوقات تستر را ایمن نگه می داشت. با این حال ، گاهی اوقات مقدار زیاد متان باعث شده است که کل منطقه در شعله های آتش گرفتار شود. وقتی صنعت معدن متوجه شد که استفاده از انسان به عنوان یک ردیاب نشت قابل حمل گاز بسیار خطرناک است ، آنها به دنبال روش های دیگری بودند.